TEMA 1: Situacións variábeis de ensino de linguas estranxeiras.

 

Durante a primeira unidade desta materia, Situacións e variables de ensino das linguas estranxeiras, reflexionamos sobre o proceso de ensino-aprendizaxe nas aulas de linguas estranxeiras. Coñecemos novos conceptos, como pode ser «o repertorio lingüístico», «o diagrama de Venn» ou «o placemat».

 

Na primeira sesión traballos os diagramas de Venn, chamados tamén overlapping circles. Esta representación gráfica ilustra a relación que manteñen dúas ideas. No noso caso, formamos grupos de traballo para analizar as características diferentes e as comúns que xorden no proceso de adquisición dunha lingua materna e dunha lingua estranxeira. Deste xeito, debuxamos dous círculos onde, no parte do medio, ambos círculos se unían para así formar unha parte en común. Polo tanto, dun lado estaban representadas as características en canto á lingua estranxeira, do outro lado, as características en relación coa lingua materna e, finalmente, na parte do medio, estaban ilustradas as características en común. Na seguinte imaxe poderase observar perfectamente esta representación gráfica:

 

Dende o meu punto de vista, esta actividade foi moi interesante para aplicala nas nosas aulas e, ademais, o seu obxectivo tamén no serviu para reflexionar sobre o proceso de adquisición dunha lingua estranxeira e materna. Ademais, esta actividade puxémola en común entre todos os grupos da clase e, desta maneira, puidemos debater sobre esta cuestión. Sen dúbida, de ser o caso, gustaríame empregar este exercicio para mostrar visualmente as diferenzas e partes en común de dous conceptos diferentes tratados na aula. 

Na segunda sesión traballamos a través dun placemat. Este exercicio trátase dunha actividade cooperativa co fin de chegar a un consenso no propio grupo de traballo. Para isto, cada persoa debe escribir nunha parte deste póster unha lista coas súas diferentes opinións en canto ao tema e preguntas establecidas. Por último, analizarase a valoración de cada persoa e, no medio desta ilustración, deberá escribirse o consenso que se acadou en cada enumeración. Nós tivemos que responder a preguntas establecidas polo docente e que tiñan relación co uso das linguas da Unión Europea. Por exemplo: que linguas cres que se falan na Comisión Europea? Deste xeito, cada persoa debía contestar a cada unha das preguntas e, logo, poñelas todas en común con todas as persoas do grupo co fin de chegar a un mesmo obxectivo.

 

Aquí está o noso resultado! Como ben podedes observar, contestamos a varias preguntas sobre este tema. Realmente respondemos o que nos pensabamos; porén, algunha das respostas non eran correctas. Deste xeito, comentamos cada unha delas entre todos e todas e así facer a actividade máis amena e, sobre todo, conseguir un fin de aprendizaxe en canto ao noso eido: as linguas. Polo tanto, si que empregaría este método na aula. Pode ser unha boa opción para fomentar o traballo cooperativo.

 

Na segunda parte da sesión traballamos o concepto de repertorio lingüístico. É dicir, este significante fai referencia ao coñecemento de linguas por parte dunha persoa ou dunha comunidade. Para crear o repertorio lingüístico de toda a clase (comunidade lingüística) realizamos esta actividade de maneira «piramidal». En primeiro lugar, realizamos o noso repertorio lingüístico de maneira individual; indicando o noso coñecemento de linguas en concreto e o nivel. Neste gráfico debiamos escribir as nosas linguas coñecedoras e clasificalas en: coñecemento activo ou pasivo e nivel básico, intermedio ou avanzado. En segundo lugar, dividímonos en grupos para poñelas en común e elixir unicamente as linguas que compartiamos. E, en terceiro lugar, realizamos unha posta en común entre toda a clase, indicando cales son as linguas que representan a comunidade lingüística da aula. Tras esta reflexión, sacamos datos curiosos como poden ser as diferentes variedades dialectais en Galiza ou incluso a diversidade lingüística e cultural coa que contamos entre as persoas que andamos a cursar este mestrado. Marabillosa!

Finalmente, como xa fixen nalgunha entrada, debo destacar a implicación do docente en canto á súa metodoloxía; sempre tratou de ensinarnos diferentes técnicas ou actividades e, ao mesmo tempo, tras a súa realización, tamén nos serviron para reflexionar moito en canto ao noso eido: as linguas estranxeiras.